Wat opvalt in de verhalen over de opstanding is dat het er bij de discipelen zo vreselijk moeilijk inging dat Jezus werkelijk is opgewekt van de doden. Op de Paasmorgen liepen zij rond met een verlaten gevoel, een verward hoofd en een niet-opgewekt hart. Zij dachten: Jezus is dood. En dood is dood. Zij gingen er totaal niet van uit dat Hij opgestaan zou zijn. Zelfs de weggerolde steen en het afwezige lichaam deed bij hen geen lampje branden. Aan de ene kant kun je het begrijpen. Wie verwacht dit nu? Aan de andere kant is het ook wel apart. Want de Heere Jezus had hen duidelijk gezegd dat Hij moest sterven en op de derde dag opstaan: (Luk. 9:22, 18:33) Maar toen het eenmaal zover was, bleken ze zijn woorden te zijn vergeten. Hemelse boden moesten hen eraan herinneren. Een kernzin in het Paalverhaal 'Herinner u hoe Hij tot u gesproken heeft...' (Luk. 20:61). De engel gaf hen een reminder. Dat hadden zij nodig. Dat hebben wij ook nodig. Wj zijn ook vergeetachtig. Wij vergeten het woord van de Heere zomaar. Zeker als er tegenslagen in ons leven komen.
'Wij zijn ook vergeetachtig'
Als de nood aan de man komt. Dan vergeten wij zomaar wat de Heere ons heeft gezegd. Dan nemen wij alles en iedereen serieus behalve de Heere en Zijn Woord En dan gaan wij de reist in. Dan voelen wij ons verlaten en verward en somber. Terwijl het Pasen is geweest. Wij zijn Jezus niet kwijt Wij hebben een levende Heiland! Jezus overwon de dood 'De Heere is nabij: 'Herinner ti hoe Hij tot u gesproken heeft.' Ons geloof heek een stevige verankering nodig in het Woord. Voor ons als gemeente na Pasen en ná hemelvaart komt het aan op een leven bij het Woord. En sinds Pasen weten wij dat de Heere ons geen verhaaltjes op de mouw heek gespeld. Hij zegt ons de waarheid. Dan wordt het ons gebed: 'Heere, leer mij in uw waarheid te wandelen' (Psalm 86 berijmd). Dat is Pasen: Een feest van herinnering.
Datum: Mei 2021