'Zij volhardden ... in de gemeenschap
(Handelingen 2:42)
Wanneer je een bepaalde bloem of vogel niet kent, grote kans dat je er altijd overheen gekeken hebt. Maar heb je er ooit echte aandacht aan gegeven, hem goed bekeken en er een mooie foto van gemaakt, dan zie je die bloem of vogel opeens veel vaker.
Zo is het ook met Bijbellezen. Hoe vaak lees je niet over woorden heen. Totdat je er bij stil staat. Zo was ik geboeid door dat woordje 'gemeenschap' in 1 Korinthe 1 vers 9. 'Koinonia' staat er met de klemtoon op de tweede lettergreep. Koinónia. Dat kwam door het denken over een jeugdvereniging van Oudewater en Hekendorp.
'Verbonden in de levende Heere'
Pinksteren ligt achter ons. Dat feest mag je het feest van de koinonia noemen. Deel krijgen aan de Heere Jezus. Tot het geloof in Hem komen. Zijn liefde in het hart. Samen deel hebben aan Hem en zo in Hem deel hebben aan elkaar. Aan elkaars vreugden en aan elkaars zorgen en noden. De laatste regel van de nieuwtestamentische zegen is: 'de gemeenschap (koinonia) van de Heilige Geest zij met u allen'. De Geest sticht gemeenschap, verbindt ons aan de Heere en zo ook aan elkaar. Dat is het eigene van de kerk. Een gemeenschap van geloof. Verbonden in de levende Heere. Die altijd weer samen komt om Zijn onderwijs te horen en aan Zijn tafel te zitten. Aan de tafel wordt de dank gebracht bij de beker, die genoemd wordt 'de gemeenschap (koinonia) van het bloed van Christus' Verbonden in genade van verzoening door de offerdood van Christus.
Het aangrijpende van de coronacrisis is voor de kerk dat juist die gemeenschap onder grote druk staat Langere tijd geen Heilig Avondmaal. Niet elkaar ontmoeten op de zondag. Achter het scherm vergaderen. Terwijl we lezen in Galaten 2 vers 9 over de 'broederhand van de koinonia' is zelfs de gewone hartelijke hand niet gepast.
Ik hoop en bid dat voor ons als gemeente met al haar ontmoetingen op de zondagen en door de weeks - dat de coronatijd een stille tijd van bezinning zal blijken. Dat we gaan zien waar we zo makkelijk aan voorbij gingen. De grote waarde en de noodzaak van het volharden in de koinonia, in de gemeenschap. De gemeenschap van Christus. Om samen te dienen, samen te bidden, samen hulp bieden waar het nodig is, samen de lof te zingen en door alles heen elkaar vast te houden! Samen de goede keuzes te maken. En elkaar daarin voor te gaan. Geen deel (koinonia) aan de werken van de duisternis (Efeze 5,1), maar wandelen als kinderen van het licht. Samen volharden in de gemeenschap van de Heilige Geest.
Datum: Juni 2021